Cycling along the flat, straight road in the heat, the mind wanders. In Vientiane I talked with world cyclists Martin and Susanne, and with Mark about the big question – ‘what will you do when you finish the trip?’ A boring cycling stretch can sometimes bring surprising mental clarity – and so it was today.
Boring road
Key words float in and out of my mind as the cars and trucks roar past. Environment, helping disadvantaged people, Australian aboriginals, Australian healthcare policy (I have worked in healthcare research and healthcare communications), Aboriginal health (life expectancy 15 years less that non-Aboriginal Australians). Then the massive illegal destruction of the Indonesian rainforests. Issues in areas I will be cycling through. Issues that are important. What will I do when I get to Australia? I don’t know – yet.
A rest-day in Vientiane with interesting people can break the cycling mindset. I had a day of sightseeing, guided by a local, lots of smoothies, and bought some of the cool sticky rice and coconut tubes (sold in bamboo tubes).
Sticky rice in bamboo
Meeting with Twisting Spokes
arctic-cycler.com 
Ja, wat ga je doen, als de fietstocht op is.. Ik denk dat het sparen wordt voor een nieuwe. Want een normaal leven erachteraan lijkt mij zwaarder dan de zwaarste fietsdag! Tenzij je plannen hebt om te settelen met een gezin enzo…
Moeilijke vraag dus, de onrust zal blijven denk ik!
Voor nu njoy the ride!
Het wordt zwaar om te stoppen met fietsen en terug naar het ‘normale’ leven te gaan. Maar, voor mij, die tocht voelt zich als een tocht naar huis – na 20 jaren in Europa. Ik wil wat voor mijn geboorteland beteken, en in de buurt van mijn familie wonen. Ik denk erover na wat ik wil doen, maar, het wordt en nieuwe hoofdstuk na het fietsen hoofdstuk.
Houd rekening met de reverse-culture shock, ‘thuis’ komen is moeilijker dan weggaan. Ik heb het aan den lijve ondervonden.. Het belangrijkste is je gevoelens erkennen en plannen maken om naar iets nieuws toe te werken. Succes!
Ja. Het wordt wel een nieuwe tijd. Ik heb zoiets nooit ervaren. Die gevoelens en ervaring zijn in de steeds dichterbij toekomst.
Ik ken het gevoel. Vorig jaar vanuit Rotterdam naar Santiago de Compostella toe gefietst. Eenmaal in Santiago erg depressief geworden. Ik wilde mijn reis niet beeindigen. Zelf kom ik uit Liberia, West Afrika en zit ook met die vragen. Wat te doen na NL.
Voor nu ben je een kanjer! Geniet van de weg, de mensen en met jezelf zijn. Ik ken je niet maar ben al trots op je.
Gr. Henry
Dankjewel Henry! Het einde van de tocht is nog ver weg, en nu ben ik aan het fietsen. Ik probeer altijd in de NU te leven, en nu is het geweldig. Maar, ik denk na de tocht wordt het ook mooi. Terug naar mijn wortels, en ik denk een goede bijdraag aan Australië te kunnen geven. Ik kijk er ook uit naar.
Maar vooral nu genieten. Groeten uit Laos!
Travel does that hey … Makes you expand your mind to possibilities. I got home, tried to go to my old job, hated it and started a small business to make cycling and the beach accessible to people with disability and aged people. I kick off in February once I have the specialist bike and wheelchair (I am buying the bike in Holland when I am there in January). Your goals / areas of interest are cool.
Cool, Andrew. Cycling gives you the time to think things over.
I definitely don’t want to do my existing kind of job, when I get back (ok, I know I have to start first!). Very true. I’ll have years to figure things out. 🙂 “There are always possibilities.” Captain Spock, Star Trek II.
Yes. Let’s see what I end up doing.. 🙂